De werkdag van tandarts Lenka

Ik ben een ‘early bird’, om zes uur ’s ochtends sta ik naast mijn bed. Om kwart over zeven zit ik op de fiets en om kwart voor acht ben ik op de praktijk. Meestal heb ik dan even overleg met de officemanager of met Hester als er iets dringends is. Vanaf acht uur begin ik met mijn patiënten, tot ongeveer kwart over twaalf. We proberen het altijd zo te plannen dat we beginnen met controles en daarna de behandelingen. Tussendoor zijn er soms vragen over patiënten en behandelingen die niet kunnen wachten. Daar maak ik tijd voor, maar probeer wel te voorkomen dat we uitlopen. Sommige zaken kunnen niet wachten en dan help ik. Als zaken niet urgent zijn, plannen we dat opnieuw in om verstoringen te voorkomen.

Wat niet gebruikelijk is in een tandartspraktijk is dat in onze praktijk ook kaakchirurgen werkzaam zijn. Dit is zeer gunstig voor de patiënt en niet altijd bekend. Zo kunnen we dus direct moeilijke gevallen bespreken en samen een behandelplan afstemmen. De patiënt hoeft dan niet naar het ziekenhuis en de wachttijd is veel korter.

Na de middagpauze ga ik tot kwart voor vijf weer verder met controles en behandelingen. En daarna komen eigenlijk alle managementzaken aan bod, zoals sollicitaties, klachten, ziekmeldingen etc.. Zo rond half zes ben ik klaar en stap ik weer op de fiets naar huis.

De samenwerking tussen ons gaat erg soepel vind ik. We voelen en vullen elkaar goed aan. De meeste dingen doen we samen in overleg, denk aan functioneringsgesprekken en sollicitaties. Maar er zijn ook zaken die we gesplitst hebben. Zo controleer ik de facturen en Hester de dossiers van uitschrijvingen. Bijna alle beslissingen nemen we samen. Elke maandag na het werk hebben we overleg met de tandarts-directeuren, officemanager en soms ook de regio praktijkmanager. Het grote voordeel van samenwerken met een andere tandarts-directeur is dat je er nooit alleen voor staat. Je kunt met elkaar sparren, voor elkaar inspringen en vooral: overleggen. Hester is bovendien een zeer ervaren tandarts en tandarts-directeur en zeker in mijn eerste maanden vervulde ze de rol als mentor, zodat ik in mijn nieuwe functie kon groeien.

Dat was in het begin wel even wennen, want mensen gaan toch wat anders met je om. Voorheen was je meer een van de medewerkers en hoorde je bijvoorbeeld sneller als er iemand niet helemaal happy was. Nu ben je opeens ‘de baas’ en is er iets meer afstand lijkt het. En soms moet je ook dingen doen in je rol als tandarts-directeur die minder leuk zijn, maar dat hoort erbij. Zo streven we ernaar om de beste kwaliteit te bieden en dat betekent dat iedereen volgens hetzelfde protocol werkt. Dat is niet altijd makkelijk voor iedereen, maar kwaliteit gaat voor alles.
Omgekeerd is er de situatie dat sommige medewerkers denken dat je nu ineens van alles kunt regelen en oplossen. Ook dat is natuurlijk niet zo. Gelukkig heb ik de eerste maanden veel aan Hester gehad. En ook bij de oude tandarts-directeur, Frans de Beer, kon ik altijd terecht met vragen.

Die interne opleiding heeft me echt verder gebracht. Om te beginnen leer je veel over wat de functie precies inhoudt. Voor mij was dat erg belangrijk, ik houd van duidelijkheid. Daarnaast leer je van alles over wat er bij een praktijk komt kijken: financiën, personeelsbeleid, inkoop, kwaliteitszorg, etc. Je doet rollenspellen waarbij je allerlei soorten gesprekken nabootst, er wordt een persoonlijkheidsanalyse van de deelnemers gemaakt zodat je weet hoe je zelf bent, maar ook hoe anderen jou zien en hoe anderen zijn. Je maakt kennis met je sterke en minder sterke punten en hoe je daar aan kunt werken. Je leert bijvoorbeeld hoe je kwaliteit kunt verbeteren en de praktijk financieel gezond houdt, hoe je moet samenwerken als management team. En je leert bepaalde functies binnen een organisatie nog meer op waarde te schatten, zoals het hebben van goede assistentes en mondhygiënisten. Ik zou iedereen met de ambitie om tandarts-directeur te worden aanraden om de opleiding te volgen.

Ik vind zowel grote als kleine dingen leuk in mijn werk. Met groot bedoel ik dan hoe je veranderingen in de praktijk kunt doorvoeren. We wisten bijvoorbeeld dat onze orthodontist met pensioen zou gaan. De vraag was toen: blijven we orthodontie doen of brengen we het onder bij onze collega’s van TopOrtho? Hoe blijven we de beste kwaliteit garanderen voor de patiënt? Dat soort vraagstukken vind ik interessant om me mee bezig te houden. Ook hoe we binnen een grote praktijk als de onze het samen-gevoel kunnen versterken en er voor kunnen zorgen dat mensen minder op ‘eilandjes’ werken, dat zijn mooie uitdagingen.
Daarnaast kan ik ook nog steeds erg genieten van het pure tandartsenwerk. Als ik een mooie vulling heb gelegd en ik zie dat in mijn spiegeltje, dan ben ik een blij mens. Een goed geholpen tevreden patiënt geeft me positieve energie!